Prawo do grobu

wróć Prawo do grobu

Pomnik na cmentarzu róża

Prawo pochowania ciała przysługuje najbliższej rodzinie zmarłego: współmałżonkowi, krewnym zstępnym, czyli dzieciom, wnukom i prawnukom, krewnym wstępnym, tzn. rodzicom, dziadkom i pradziadkom, krewnym bocznym do czwartego stopnia pokrewieństwa, np. bratu, siostrze, bratankowi itd., powinowatym w linii prostej do pierwszego stopnia, tj. teściom. Pochować zwłoki mogą również osoby, które się do tego dobrowolnie zobowiążą. 

 

Jeśli takich osób nie ma, zwłoki mogą być przekazane szkołom wyższym do celów naukowych. Może to nastąpić jedynie wtedy, gdy osoba zmarła sporządzi za życia odpowiednie zaświadczenie. Z kolei uczelnia starająca się o zwłoki do celów dydaktycznych musi wystąpić z wnioskiem do odpowiedniego starosty. Razem z ciałem przekazywana jest karta zgonu. Koszt transportu uzyskanych w ten sposób zwłok ponosi uczelnia. 


Jeśli nie dojdzie do przekazania ciała uczelni, obowiązek pochówku spoczywa na ośrodku pomocy społecznej z miejsca zgonu. Na koszt miasta chowani są także bezdomni.

Formalności związane z pochowaniem zwłok

Do pochowania zwłok na cmentarzu wymagane są dwa dokumenty: karta zgonu zawierająca adnotację USC o zarejestrowaniu zgonu oraz ewentualnie zezwolenie prokuratora na pochowanie zwłok w przypadku, gdy zachodzi podejrzenie przestępczego spowodowania śmierci.